Szynszyla

Najdłużej żyje ten mały gryzoń, mający około trzydziestu centymetrów w wieku dorosłym. Rzeczywiście, jego oczekiwana długość życia może poczekać około dwudziestu lat. Doskonały wspinacz, szynszyla jest początkowo bardzo przerażająca i nieśmiała. Jego sierść, lśniąca i jedwabista, od dawna stanowiła jego główną przeszkodę, odkąd go ścigano i zabijano. Pomimo swojej pięknej małej twarzy, szynszyla nie daje się łatwo oswoić, nie mówiąc już o pieszczeniu lub manipulowaniu. Dlatego zdecydowanie odradza się korzystanie z niego dzieciom poniżej 14 roku życia. Jednak to nocne zwierzę udaje się bawić ze swoim właścicielem po udomowieniu.

Zapisz się i otrzymuj wszystkie nasze porady dotyczące szynszyli

Historyczny

Szynszyla to nocny gryzoń z rodziny Chinchillidae. Jego imię zostało nadane przez plemię indiańskie, kiedy jeszcze nazywano go Chinchas, po stronie Kordyliery Andów, skąd pochodzi . Te szynszy zostały po raz pierwszy wyhodowane na wolności przez te plemiona . Jeśli to początek udomowienia tego gryzonia, nie możemy powiedzieć, że ich los był taki, jakiego spodziewalibyśmy się po zwierzęciu domowym. Byli często jedzeni, a ich płaszcze używane były jako odzież . Co więcej, później futro było zarezerwowane dla ludzi o wysokiej randze społecznej, członków rodziny królewskiej, elit.

Następnie przybycie Hiszpanów do Ameryki Południowej zaczęło zagrażać gatunkowiktóry, wypędzony, spowodował, że znacznie się skurczył, aż stał się rzadszy. W rzeczywistości przetrwanie tego gryzonia jest spowodowane interwencją Mathiasa F. Chapmana, który sprowadził niektóre osobniki do Stanów Zjednoczonych, aby się rozmnażały. Jego program hodowlany został zapoczątkowany na początku XX wieku, tuż po zakończeniu I wojny światowej. W tym samym czasie rządy Peru, Chile i Boliwii zakazały polowania na tego gryzonia. Jeśli rozpoczynano masową hodowlę, zwierzę zawsze było faworyzowane ze względu na futro. Następnie, gdy ta moda minęła, pod koniec XX wieku, jej udomowienie z biegiem czasu powróciło na właściwą drogę. Obecnie domowa, hybrydowa szynszyla (Chinchilla lanigera i Chinchilla Brevicaudate) jest uważana za pełnoprawną NAC.

Zdjęcia szynszyli

Cechy fizyczne

Domowe Szynszyla jest hybrydą 2 gatunków : Chinchilla lanigera i Chinchilla Brevicaudate. Jego szata jest początkowo szaro-niebieskawa. Jednak ze względu na jego rozmnażanie i różne geny towarzyszące jego ewolucji można zaobserwować kilka innych kolorów. Rzeczywiście, w ten sposób znajdujemy szynszyle białe, różowo-białe, beżowe, aksamitne, hebanowe, fioletowe, szafirowe, niebieskie diamenty ... Wszystkie mają tę szczególną cechę, że mają inną sierść niż tradycyjna szaro-niebieskawa. Morfologicznie szynszyla mierzy około 30 cm bez ogona. Jego waga może osiągnąć 800 gramów. Jego ciało może być podobne do ciała królika z nieco dłuższym ogonem.

Jego ciało : ciało zebrane bez rzeczywistej granicy między tułowiem a głową.

Jego sierść : jego sierść jest miękka, błyszcząca, jedwabista. Jego włosy straży i puszyste włosy, za każdym razem bardzo cienkie i lekkie, są źródłem tego aspektu.

Jego kolor : pierwotnie pierwsze szynszyle miały kolor niebieskawo-szary. Dziś występują we wszystkich kolorach: białym, różowym uszach, ciemniejszym umaszczeniu, kremowym, beżowym, ciemnobrązowym, odcieniach błękitu.

Jego głowa : masywna i trójkątna.

Jego oczy : dość duże i okrągłe, szare lub nawet czerwone.

Jego uszy : duże, z małą sierścią.

Ogon : u szynszyli mierzy od 15 do 20 centymetrów, co stanowi połowę jej całkowitego rozmiaru.

Zachowanie i charakter

Szynszyla jest zwierzęciem nocnym, które po południu budzi się, aby być aktywnym. Ten gryzoń ma szczególnie stadny charakter . Udomowiony może żyć samodzielnie , tym bardziej, jeśli został tak wychowany. Jednak należy im poświęcać stałą uwagę. W przeciwnym razie mogą cierpieć z powodu samotności. 2 samce szynszyli dobrze się dogadują, pod warunkiem, że są razem bardzo młode. Żadnych zmartwień po stronie kobiet.

Tradycyjnie przyjmuje się, że samiec szynszyli jest bardziej czuły niż samica, bardziej niezależny . Ten gryzoń jest straszny . Nie lubi być dotykanym, pieszczonym, chyba że został odpowiednio oswojony, a jego właściciel wykazał cierpliwość. Dlatego nie jest zalecane dla dzieci poniżej 14 roku życia . Szynszyla jest również doskonałym wspinaczem.

Reprodukcja

Dojrzałości płciowej w Chinchilla występuje około 4 miesiąca dla kobiet i 6 miesiąca za samca . Jednak życie kobiety może być zagrożone, jeśli dojdzie do ciąży przed pierwszymi urodzinami. Następnie ciąża trwa dłużej niż 110 dni . Jest jednym z najdłuższych u gryzoni. Miot może składać się z maksymalnie 4 szynszyli , ale zwykle oscyluje wokół 2-3. Jest około jednego miotu rocznie . Samica szynszyli nie powinna mieć więcej. Należy pamiętać, że na wolności samice doświadczają okresów upałów od listopada do maja. Udomowione mogą mieć to przez cały rok.

Warunki życia

W klatce szynszyle powinny być przestronne i wygodne . Jednak nie powinien spędzać w nim całych dni. Dla jego dobrego samopoczucia, rozwoju i codziennych wydatków fizycznych musi być wypuszczany na kilka godzin dziennie . Wymiary jego klatki muszą wynosić co najmniej 80 centymetrów długości, pół metra szerokości i jeden metr wysokości. Bardzo dobry wspinacz , będzie zadowolony. Jeśli chodzi o materiał, klatka z metalowymi prętami jest idealna dla tego zwierzęcia. Jak często klatki lub terraria z pleksiglasu nie zapewniają wystarczającej wentylacji, co może powodować problemy z oddychaniem.

Podobnie jak fretki, które są bardzo inteligentne, szczególną uwagę należy zwrócić na system blokowania. Jeśli jest to zbyt proste, szynszyla będzie miała mnóstwo czasu, aby ją otworzyć i uciec. Ponadto szynszyla musi mieć wszystkie akcesoria niezbędne do jej szczęścia. W klatce należy zainstalować miskę na karmę , butelkę wody, a zwłaszcza stojak . Powinien również zawierać miejsce do odpoczynku z drewnianą chatą i gałązkami leszczyny. Rogu higiena musi być skonfigurowana z miotuoczywiście, a przede wszystkim ziemia do kąpieli. Ta ostatnia w postaci piasku pozwala szynszyli na codzienną toaletę.

Zdrowie

Szynszyle nie są wrażliwe pod względem zdrowotnym. Szczególnie w stanie naturalnym są przyzwyczajone do życia w ekstremalnych warunkach . Przy zdrowym stylu życia i zdrowej, zbilansowanej diecie nie ma powodu, aby ten gryzoń chorował. Można jednak nabawić się niektórych patologii. Ten gryzoń jest dość wrażliwy na zęby . Może więc szybko cierpieć na wadę zgryzu , która często powoduje ogólne osłabienie zwierzęcia, ponieważ nie może już prawidłowo jeść.

Szynszyle mogą również żuć własne włosy , co będzie nazywane żuciem futra. Takie zachowanie często wynika ze zbyt dużego stresu , a także sprzyja niedrożności jelit, jeśli zacznie połykać futro. Szynszyla ma również bardzo mało chorób skóry. Jedyny pochodzi z Tinei. Podobnie jak wszystkie gryzonie, szynszyla może być podatna na zaparcia , gdy jej dieta jest zbyt bogata w białko i zbyt uboga w błonnik, ale także biegunka, która może być śmiertelna, ponieważ powoduje znaczne odwodnienie. Wreszcie może rozwinąć choroby bakteryjne takie jak salmonelloza, listerioza i pseudotuberculosis.

Długość życia

Minimum: 15 lat

Maksymalnie: 20 lat

jedzenie

Szynszyla jest surowym roślinożercą . Jego dieta wymaga szczególnej uwagi. Jego układ pokarmowy jest wrażliwy . Jeśli w naturze żywi się głównie liśćmi i suchą trawą, może również połknąć niektóre owady zimą, aby uchronić się przed zimnem. W domu szynszyla potrzebuje diety bogatej w błonnik (dostarczany przez siano) i celulozę . Codziennie wystarcza około trzydziestu gramów granulatu . W rzeczywistości zawierają około 15% białka, 15% błonnika i 4% tłuszczu.

Resztę dostarcza siano dostępne w sposób ciągły. Preferuj siano Crau , bogate w rośliny strączkowe i trawy, ale także zielone, suche i wolne od kurzu. Dodatkowo Szynszyla może połykać suszone warzywa takie jak marchew, brokuły, koper włoski, seler ale także owoce bez cukru oraz w niewielkich ilościach jak truskawki, wiśnie, maliny. Z roślinności może jeść mniszek lekarski, cykorię, sałatkę, babkę lancetowatą i zioła. Z drugiej strony ważne jest, aby nie podawać mu orzeszków ziemnych, orzechów laskowych, migdałów, orzechów włoskich, nasion pszenicy, owsa i jęczmienia oraz warzyw w zbyt dużych ilościach.

Konserwacja i higiena

Codziennie należy zwracać szczególną uwagę na jakość futra szynszyli . Powinien być błyszczący, jedwabisty i bardzo miękki. Tak właśnie potrzebuje wanny w swojej klatce. Oczyszcza się tam codziennie, tocząc się w nim i usuwając w ten sposób wszystkie martwe włosy i możliwe pasożyty. Ta gleba musi być regularnie zmieniana, aby nie stała się szkodliwa. Ponadto jego akcesoria i zabawki muszą być regularnie czyszczone i dezynfekowane . Muszą być bardzo dobrej jakości, aby uniknąć niedogodności. Śmieci muszą być czyszczone moszczu przynajmniej raz w tygodniu .

Cena i budżet

Cena zakupu szynszyli wynosi w przybliżeniu od 30 do 300 euro.

Roczny koszt utrzymania szynszyli wynosi od 100 do 200 USD.