Strach przed innymi psami

Podsumowanie

Obserwując psy spacerujące przez swoich panów na ulicy lub w parkach, nierzadko można zauważyć, że niektóre z nich systematycznie starają się ukryć, gdy tylko inne stworzenie zbliża się zbyt blisko. Strach przed innymi psami, który często pojawia się w pierwszych tygodniach życia zwierzęcia, nie jest nieunikniony.

U niektórych psów z biegiem miesięcy i lat pojawia się prawdziwy strach przed swoimi potomkami . Ilu właścicieli woła: „ Dlaczego mój pies boi się innych psów? ” W większości przypadków jest to spowodowane traumą doświadczaną w młodym wieku.

Pies, który boi się innych, zaczyna wtedy uciekać . Czasami może nawet stać się agresywny . W behawioralne problemy z psem obawiając swoim bliźnim są nie nieodwracalny . Można je złagodzić ciężką pracą mającą na celu odzyskanie pewności siebie i zrozumienia, że ​​inne psy nie są zagrożeniem .

Niewystarczająca socjalizacja

Jedną z głównych przyczyn strachu przed innymi psami jest zbyt wczesne odsadzanie . Pierwsze etapy socjalizacji zwierzęcia odbywają się właściwie w pierwszych tygodniach po urodzeniu. Okres ten charakteryzuje się wszechobecnością matki i pozostałych szczeniąt z miotu . Młody pies następnie uczy się podstawowych zasad postępowania, pocierając ramiona z braćmi, siostrami i matką. Rozumie, jakie to uczucie gryźć lub być ugryzionym, uczy się podstaw hierarchii i ogólnie interakcji społecznych.

Szczeniak zbyt wcześnie oddzielony od rodziny jest pozbawiony całej tej wiedzy, przez co może rozwinąć się różne zaburzenia zachowania. Stają się one trudne do skorygowania, gdy zwierzę rośnie.

Trauma

Nieprzyjemne lub traumatyczne przeżycia powodują również, że pies boi się swoich towarzyszy, nawet jeśli pochodzą od osobników innego gatunku.

Pies, który był maltretowany przez ludzi, może bardzo dobrze obawiać się innych psów. Suka naznaczona szczególnie traumatyczną próbą krycia również ma wszelkie szanse na późniejszą ucieczkę od swoich towarzyszy.

Otrzymuj porady od Pets, subskrybując biuletyn Informacyjny

Lot, pierwsza parada psa, który czuje się zagrożony

Pies, który boi się innych przedstawicieli swojego gatunku lub jakiegokolwiek innego żywiołu, będzie głównie szukał ucieczki przed tym, co postrzega jako zagrożenie . Następnie próbuje schronić się między nogami swojego pana, jeśli jest na zewnątrz lub pod meblem, jeśli jest w środku.

Jeśli okaże się, że jest osaczony i nie ma już możliwości ucieczki, jedyną ucieczką jest agresja . Przestraszony pies, czując się uwięziony, czuje się zmuszony do ugryzienia swojego towarzysza.

W takiej sytuacji może dojść do niektórych wypadków , zarówno podczas lotu (np. Potrącenia przez samochód), kiedy pies próbuje się bronić.

Czego nie robić

Niektórzy opiekunowie, których psy są przerażone, mają tendencję do topienia ich pieszczotami w konfrontacji z innymi psami. To błąd, bo takie zachowanie utwierdza psa w przekonaniu, że był zagrożony i miał prawo się bać .

Inni próbują rozwiązać ten problem, konfrontując się z nimi brutalnie . Zmuszają je do spotkania z innymi psami lub do ewolucji w miejscach, w których ich kongenery są tłumnie obecne. Znowu jest to nastawienie odwrotne do zamierzonych, które tylko potęguje stres i traumę.

Jak pomóc mu odzyskać zaufanie do swoich kongenerów?

Wręcz przeciwnie, wskazane jest przyjęcie neutralnej postawy : kiedy pies zbliża się do swojego, najlepiej jest działać tak spokojnie, jak to tylko możliwe . Psy wyczuwają niepokój i stres swoich właścicieli, tak samo jak postrzegają ich spokój.

Będzie to wtedy kwestia znieczulenia zwierzęcia poprzez konfrontowanie go z jego kongenerami w małych dawkach. W tym celu idealnie byłoby dogadać się z innymi właścicielami, którzy mają spokojne i tolerancyjne psy . Na początku pozwolimy naszemu psu obserwować drugiego z daleka, a następnie przez kilka sesji będziemy zmniejszać dzielący go dystans .

Następnym krokiem będzie skojarzenie pozytywnego uczucia z nieprzyjemną sytuacją: zabawa z nim, częstowanie go smakołykami, w miejscu uczęszczanym przez inne psy.

Pies stopniowo przyzwyczai się do obecności kongenerów i będzie się ich znacznie mniej bał. Najważniejsze to uważnie obserwować jego reakcje na każdym etapie, aby nie spalić żadnego z nich i pozwolić mu rozwijać się we własnym tempie .