Nadwiązanie u psów

Podsumowanie

Psi „garnek kleju”, który zaczyna płakać wychodząc z domu lub niszczy przedmioty… Hiper przywiązanie utrudnia codzienne życie, zarówno samemu zwierzęciu, jak i osobie, wobec której przejawia tę nadmierną zależność .

Szczeniak, najpierw przywiązany do matki, przywiązuje się do innych osobników podczas swojego życia po odsadzeniu . Oczywiście jego pan lub kochanka, ale także inni członkowie jego rodziny. Pies okazuje niezliczoną miłość i okazuje nieograniczoną lojalność tym ludziom. Problem pojawia się, gdy to przywiązanie jest wyrażane w skrajny sposób i dlatego zamienia się w hiper- przywiązanie . Mamy wtedy do czynienia z psim zaburzeniem zachowania we właściwej formie, któremu należy zaradzić . Bez tego będzie tylko gorzej z czasem i sprawi, że zwierzę będzie jeszcze bardziej nieszczęśliwe.

Pierwotne i wtórne hiper-przywiązanie

Kiedy pies rozwija nadmierne uzależnienie od jednej lub więcej osób, nazywa się to hiper-przywiązaniem. Zwierzę nieustannie poszukuje komfortu i poczucia bezpieczeństwa od osoby, której dotyczy.

Jednak ważne jest, aby rozróżnić dwie formy hiper-przywiązania, jedną zwaną pierwotną, a drugą wtórną .

Pierwotne nadmierne przywiązanie zwykle objawia się dobrze po odsadzeniu, raczej w okresie dojrzewania , około 5 lub 6 miesięcy (później u dużych psów ). Zwykle ta forma hiper-przywiązania występuje tylko u jednej osoby . A kiedy następuje rozstanie z tym drugim, pies jest sygnalizowany przez zachowania specyficzne dla lęku , takie jak pobudzenie, szczekanie itp.

Z drugiej strony, kiedy jest to uraz lub strach, który jest źródłem hiper-przywiązania, ten jest klasyfikowany jako drugorzędny. Może to być związane na przykład z depresją , ogólnym stanem lękowym. Ponadto, w przypadku kilku osób można wyrazić wtórne przywiązanie . Wtedy niezbędne staje się działanie na podstawie przyczyny, a nie na samym przywiązaniu.

Jak hiper-przywiązanie objawia się u psów?

Kiedy pies jest nadmiernie przywiązany do osoby, najwyraźniej czuje się bardzo źle, pozbawiając go jego towarzystwa .

Otrzymuj porady od Pets, subskrybując biuletyn Informacyjny

Gdy dana osoba jest nieobecna , zwierzę jest szczególnie poruszone . Zaczyna nieustannie szczekać , płakać . Potrafi również przyjąć postawę destrukcyjną : gryzie i niszczy różne przedmioty, takie jak ubrania, buty, meble itp. Najlepiej tych, którzy niosą w sobie zapach osoby, do której czuje to hiper przywiązanie. Może również mieć wypadki związane ze sprzątaniem spowodowane brakiem kontroli nad emocjami.

W obecności osoby, która jest obiektem hiper przywiązania, pies podąża za nim wszędzie , do swojego pokoju i do toalety. On nieustannie domaga się uczuciem i nieustannie poszukuje kontaktu fizycznego . Niektóre zwierzęta mają również tendencję do stania się wyjątkowo opiekuńczym i nie tolerują kogoś innego zbliżającego się do ich pana.

Jakie rozwiązania w przypadku nadmiernego przywiązania psa?

Te rozwiązania istnieją i są one głównie w rękach mistrza . Może się zdarzyć, że poczuje się winny angażując się w ten proces przywracania pewnego dystansu, ale musi pamiętać, że jest to dla dobra wszystkich , począwszy od psa. -ten sam . Hiper-przywiązanie czyni go nieszczęśliwym i musi się od niego uwolnić, aby uzyskać niezależność i prawdziwie rozkwitnąć .

Przede wszystkim do osoby należy zapanowanie nad okazywaniem uczuć i momentami wymiany . Innymi słowy, to ona musi zdecydować, kiedy głaskać zwierzę i bawić się nim. To nie prośby czworonoga powinny je wywołać.

Jeśli przyjdzie prosić o uścisk , musi zostać „zignorowany” przez swojego pana, który będzie czekał, aż się od niego odwróci, zanim zawoła go z powrotem, by go pogłaskać. W przypadku gry proces przebiega tak samo, tylko nauczyciel rozpoczyna i kończy sesje .

Zaleca się również zbezczeszczenie wyjazdów . Innymi słowy, staramy się banalizować moment, w którym wychodzimy z domu, aby zostawić psa w spokoju. Wyjdź więc z pieszczot i słodkich słów, które nigdy nie kończą się przed wyjściem. Ten rytuał tylko wzmacnia lęk separacyjny. To samo dotyczy powrotu, gdy pies świętuje swojego pana; zamiast natychmiast odpowiadać na jego prośby, lepiej poczekać, aż się uspokoi i wezwać go, aby spędzili razem trochę czasu.

Możemy posunąć się nawet do odmówienia mu dostępu do niektórych pomieszczeń w domu (łazienka, sypialnia…), aby pomóc psu pozbyć się tego hiper-przywiązania.