Kaliciwiroza u kotów

Kaliciwiroza kotów, choroba zakaźna, objawia się objawami podobnymi do objawów grypy kotów. Zakażone zwierzę musi zostać odizolowane i bezzwłocznie poddane leczeniu, aby zapobiec przenoszeniu wirusa na jego kongenerów. Dezynfekcja, higiena i szczepienia zapobiegawcze są również niezbędne w walce z tą chorobą.

Kaliciwirus jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus, kaliciwirusem . W rzeczywistości nie ma jednego, ale kilka. W rzeczywistości kaliciwirus ma różne szczepy , których konsekwencje dla zdrowia chorego kota mogą być mniej lub bardziej poważne. Szczep zależy również od charakteru udzielanej odpowiedzi medycznej.

Kaliciwiroza kotów, wysoce zaraźliwa choroba

Jedną z głównych cech kaliciwirozy kotów jest to, że jest ona szczególnie zaraźliwa . Może bardzo łatwo przenosić się z jednego kota na drugiego lub przez osobniki lub przedmioty, z którymi miały kontakt zakażone koty.

Zwykle wirus jest przenoszony przez ślinę , śluz nosowy i płyny oczne chorego kota. Co więcej, może być również spowodowane przez bezobjawowego kota- nosiciela ; innymi słowy, wirus jest obecny w jego ciele, ale nie wywołuje u niego objawów.

Ważne jest, aby wiedzieć, że kot z kaliciwirozą kotów może przenosić ją przez długi czas , do kilku miesięcy.

Objawy kaliciwirozy u kotów

Objawy kaliciwirozy kotów zależą od szczepu wirusa, który zaraził kota, ale w większości przypadków obserwuje się objawy dość podobne do tych, które towarzyszą coryza lub „kocia grypa”.

Innymi słowy, chore zwierzę może mieć gorączkę , odmówić karmienia , mieć katar i oczy , a nawet zacząć kaszleć .

Może również cierpieć na zapalenie płuc , utykać lub wykazywać oznaki zapalenia jamy ustnej (zapalenie dziąseł i jamy ustnej ), takie jak owrzodzenie jamy ustnej.

W cięższych postaciach kaliciwiroza kotów może powodować obrzęki łap i twarzy, a także wrzody .

Profilaktyka i opieka nad kotami dotkniętymi kaliciwirusem

Obecnie nie ma jeszcze leczenia przeciwko wirusowi odpowiedzialnemu za kaliciwirozę kotów. Najlepszą obroną przed tą chorobą jest zapobieganie . To ostatnie polega na zaszczepieniu kociaka i wykonaniu niezbędnych szczepień przypominających , których liczba i harmonogram zależą od środowiska, w którym żyje zwierzę. Na przykład w przypadku kota przyzwyczajonego do życia na świeżym powietrzu szczepienie należy odnawiać co roku . Podczas gdy w przypadku kota żyjącego w domu , wystarczy go przerabiać tylko co 2-3 lata .

Jednak szczepionka przeciwko kaliciwirozie kotów nie chroni jej przed wszystkimi szczepami wirusa.

Opieka weterynaryjna nad zakażonym kotem ma na celu złagodzenie objawów, odciążenie zwierzęcia i pozostawienie czasu jego naturalnym mechanizmom obronnym do walki z wirusem.

Jednocześnie można zastosować antybiotykoterapię , aby zapobiec ewentualnej nadkażeniu bakteryjnym . W niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie kortykosteroidów , a nawet interferonów .

Konieczne jest zdezynfekowanie miejsca, w którym żyją koty, w tym przedmiotów i odzieży, z którymi miały kontakt. Osoby wokół nich muszą również przestrzegać starannej higieny po kontakcie z nimi.