Dlaczego mój pies kaszle zimą?

Podsumowanie

Przeziębienia, przeziębienia i uporczywy kaszel to klasyczne zimowe dolegliwości. Wzmacnianie, zakrywanie, unikanie przeciągów, nie chodzenie na spacer, szczepienia przeciwko grypie… tyle zdrowych zasad na dobrą zimę. Ale czy twój pies też ma te same problemy? Czy możemy przeprowadzić analogię między naszymi dolegliwościami układu oddechowego a naszymi objawami z tymi, które występują u psów zimą? Usuńmy kilka nieporozumień, aby lepiej zrozumieć pochodzenie psiego kaszlu i związane z nim wskazówki dotyczące jego kontrolowania.

Kaszel twojego psa nie jest banalną sprawą

Klasyczny trzask zimny jest bardzo rzadki u psów, z futrem odpornym na duże wahania temperatur, są dobrze przygotowane na zimę. Jeśli jednak jego naturalne mechanizmy obronne są trochę słabe, będzie bardziej wrażliwe na wirusy i bakterie pochodzenia pokarmowego z towarzyszącymi zaburzeniami jelit . Twój pies nie kaszle zatem z tych samych powodów, co ty w zimie, jest to niezwykłe dla tego gatunku, pochodzenie kaszlu, ostrego lub przewlekłego, jest wieloczynnikowe. Traktując to poważnie, unikanie samoleczenia i szybka reakcja będzie właściwym postępowaniem.

Szczenię, kaszel pochodzenia zakaźnego lub spowodowany ciałami obcymi

Pierwszy rok życia szczeniaka jest niezbędny do wzmocnienia jego układu odpornościowego i ochrony przed wieloma chorobami układu oddechowego. Plan szczepień przeciwko zaraźliwym chorobom psów (nosówce i chorobie Rubartha) oraz pełna profilaktyka przeciwpasożytnicza (przeciwko robakowi płucnemu odpowiedzialnemu za angiostrongylozę lub glisty) jest niezbędny do walki z pojawieniem się głównych form kaszlu . Pies nie jest podatny na grypę , ale niektóre szczepionki będą zalecane, takie jak kaszel hodowlany dla szczeniąt żyjących w grupach lub z dotkniętych gospodarstw.

Otrzymuj porady od Pets, subskrybując biuletyn Informacyjny

Zachowania eksploracyjne szczeniąt, pozwalające im odkrywać i rozumieć otoczenie, narażają je na nowe zagrożenia, takie jak żucie lub połykanie ciał obcych , których połknięcie może czasem prowadzić do komplikacji trawiennych i oddechowych. Podrażnienie, kaszel, dyskomfort i niedrożność dróg oddechowych są spowodowane kawałkami drewna, kamieniami, kulkami, odpadkami lub kawałkami kości. Zawsze wymagana jest czujność, która pomoże Ci zachować zdrowie szczeniaka.

W wieku dorosłym początki kaszlu są często różne

Kaszel u dorosłego psa może pojawić się w spoczynku lub podczas wysiłku podczas spaceru, może być epizodyczny, związany z lekkimi wymiotami, pluciem lub sapaniem. Konieczna jest regularna ocena, a prześwietlenie serca i płuc pozwoli na rozróżnienie schorzeń górnych dróg oddechowych (zapaść tchawicy, infekcyjne zapalenie tchawicy, guz) od tych, które w szczególności dotyczą płuc lub mają podłoże sercowe.

Pamiętaj, że praktyki są często poddawane przeglądowi podczas spacerów, aby poprawić komfort psa i uniknąć tych niedogodności; poprzez sprzyjanie uprzęże na kołnierzach zwężających się zbyt wiele, przez unikanie ciągnięcie na jego smyczy, przez pracę na komunikację i pozytywnych praktyk ze swoim psem, tak że smycz nie jest wyciągnięta na szyi (jego tchawicy) tak kruche.

Szczególne przypadki zasługują na szczególną uwagę

Jest to ostry obrzęk płuc , zaostrzona postać u psów z niewydolnością serca, która mimo codziennego leczenia powoduje poważne komplikacje związane ze zmęczeniem i kaszlem w spoczynku. Często konieczna jest hospitalizacja. Niektóre rasy będą miały predyspozycje do tych chorób serca (Boxer, Cavalier King Charles…), a inne będą miały ewoluującą formę związaną ze starością (pudle, bichony…).

Selekcja ras psów brachycefalicznych (ze zgniecionym nosem, takich jak buldogi, mopsy itp.) Osłabiła je. Z powodu wrodzonych wad rozwojowych, od krtani po oskrzela, psy te uduszą się przy najmniejszym wysiłku i możesz wtedy, na bardzo wczesnym etapie życia, zaplanować operację z weterynarzem, aby pomóc im dobrze oddychać, aby zmniejszyć zmęczenie serca. oraz występowanie możliwych omdleń.

Kaszel psa nie jest więc błahym objawem, bardzo różni się od twojego, gdy tylko się pojawi, zachęca do jak najszybszej konsultacji z lekarzem weterynarii.